Płytki ach te płytki....Moja podłoga na przedpokoju - kaflowe szaleństwo

Przedpokój zrujnowany / przedpokój wyremontowany

czyli za co kocham późny PRL i mieszkanie w bloku na parterze. 

Mam takie wspomnienie z młodości.
Jak sobie gramy z bratem w piłkę na naszym przedpokoju w typie " kiszka". Moja bramka to drzwi wejściowe do mieszkania- bramka brata to drzwi do salonu. On dostawał bramkę - drzwi od salonu, takie z wielką szybą za nim,bo był starszy i  zasłaniał ją całym ciałem. Więc choćby zamiast grać dłubał w nosie- szyby zbić nie było szans:)
Więc tak, graliśmy bardzo często. I niejedna koleżanka nam zazdrościła.
Obijaliśmy się o ściany, kopaliśmy je nie raz( jak ma przedpokój metr szerokości to dynamiczna gra bez odbijania się od ścian jest niemożliwa i nudna)

I właśnie to jest najlepszym wspomnieniem zabaw z bratem z mojego dzieciństwa.

klik

A u nas...

Tej zimy i jesieni moje dzieci grają na przedpokoju w piłkę.
Codziennie, po przedszkolu i szkole godzinka.
A jak jest wolne, to i pięć razy dziennie.
Po pieć godzin. 
W zależności od mojego stanu psychicznego grają piłką  od tenisa , ( gdy mam dobry nastrój) lub piłką z papieru( gdy jestem na granicy nerwicy)
Tak czy siak- grają.
Patrzę na nich i na nasz zniszczony przedpokój ( w typie dziesięciokąta ze schodami:)) bez szafy i bez ładu i składu i tak sobie myślę, że jak dobrze pójdzie, to będzie ich najlepsze wspomnienie z tego okresu.
I fajnie.
I myślę, że moja mama, gdy nam tak pozwalała grać w tą piłkę( i rysować po ścianach, zrywać paski tapety w kącie- bo to takie super uczucie) robiła to w dużym stopniu z tych samych powodów co ja..
Po pierwsze- nie musiała zajmować się znudzoną sześciolatką, a po drugie wiedziała, że nasze mieszkanie od lat prosi się o remont i naprawdę, to czy ja zedrę jeszcze jakiś kawałek tapety, czy ja porysuje ścianę i czy będziemy grać z bratem w piłkę na przedpokoju nic nie zmieni. Nic nie pogorszy. Bo nie mamy co zepsuć, co zdemolować i co porysować.  I to było piękne :) Oczywiście po remoncie granie w piłkę nie było już takie dynamiczne i takie fajne i już nie mogłam obdzierać tapety z rogu, mimo, że nadal była tam krzywo przyklejona i lekko odstawała:) Ale wspomnienie zostało- takie jak trzeba, więc nie jest źle :)

I gdy teraz kopię nasze buty, czapki i szaliki( bo nie ma sensu kupować na szybko szafy skoro mamy robić remont, prawda? ) myślę sobie, że ten mój wymarzony remont to dla naszych dzieci będzie dramat:)
Bo przepraszam bardzo, w nowym przedpokoju, jak sobie już kupię szafę z lustrem, oczywiście białą i oczywiście piękną, jak już kupię to żółte okrągłe lustro z Ikea na ścianę i inne śliczności, to przecież wiadomo, że piłkę prędzej zjem niż im oddam, żeby grali.

Więc z jednej strony się cieszę i planuję i rozmyślam a z drugiej - sama nie wiem czy nie lepiej jest nic nie zmieniać? Poczekać jeszcze 1000 lat jak podrosną a teraz niech demolują w wolności:) Chociaż z drugiej strony- może lepiej, żeby AŻ tak dzikie dzieci lasu z nich nie wyrastały :)

Płytki na przedpokoju- stonowane, czy szalone? 

Dlatego też, mimo wszystko, planuję nowe płytki w przedpokoju.
Moje życiowe rozdwojenie jaźni objawia się nie tylko tym, czy mam remontować czy nie, ale i tym czy mam mieć stonowane czy szalone płytki:))

I ostatnio skleciłam taką wizualkę (tak- jestem Januszem Photoshopa mimo 6 lat szkoły artystycznej)
 Ps: kto się dopatrzy poniżej piłki i określi z czego wykonana- ten jest moim idolem dnia:)

widok od drzwi wejściowych

  Oczywiście ta przedziwna instalacja pod schodami, będąca szafą, zniknie albo się magicznie przemieni w coś innego:)  Chociaż wyznam Wam, że mimo, że nie wygląda to działa- wysuwa się taką wieeelką szafę z sezonowymi kurtkami i butami,  można sobie coś wybrać, coś schować, coś zgubić na następne 4 miesiące i po zasunięciu nie widać w ogóle co się dzieje wewnątrz. I narty się mieszczą. I rolki. No prawie jak garderoba :))

widok " od schodów"

Jedno na sto procent wiadomo, to już pisałam, jestem Januszem Photoshopa, ale płytki są piękne- Vives oczywiście :)
 Brązowe drzwi, które pamiętają jeszcze mojego Dziadka( super człowiek, sam zrobił wszystkie drzwi u nas w domu, no i tak przy okazji- cały dom:))  zostaną odrestaurowane i pomalowane najpewniej na ciemny granat lub ciemną, tak modną teraz zieleń :)
Szafa w zabudowie z boczku, dużo szuflad i lustro - w końcu będę wiedzieć jak wyglądam przed wyjściem( ale czy to dobrze- sama nie wiem:))
Zero butów na widoku i zero czapek. Za to otwieranie jej będzie groziło powodzią ubraniową- to jest pewne:)
Na profesjonalnej wizualizacji wyglądają jeszcze piękniej:

I część mojego serca chce takie  na przedpokoju całym sobą ( z wielką tabliczką zakaz grania w piłkę na drzwiach) a druga część chce zwykłe- niezwykłe szare heksagony :) Tak, te które co druga blogerka wnętrzarska ma w swoim nowym domu/ nowej łazience/nowym przedpokoju. Oczywiście są do wyboru aż trzy kolory. Szary czarny i biały, więc tu można poszaleć do woli :D
I wtedy, mając taką neutralną ale jednak z polotem( wszak to heksagon a nie kwadraciak z OBI) bazę, mogę szaleć z tapetami, z dodatkami no ze wszystkim.
I nie wiem co robić:)

Jak żyć?

Jakby to powiedziały moje dzieci: przede wszystkim- oddychać:)