Jestem mamą pięciu synów, a Ty? Jaka jest Twoja supermoc? Czyli trochę o naszym życiu.

Budzę się rano. Drugi stycznia. Nowy Rok.
Obraz w domu- to zgroza.
Normalnie, jest tak.
Człowiek po świętach wypoczęty i przejedzony, w domu ma dopieszczone, ładnie ozdobione. Lampiony domki na parapecie, książka o hygge na kanapie. Kocyk z dużym splotem z wełny z merynosów i może jakiś las w słoiku, albo coś w ten deseń na półce. I taki człowiek wstaje ubiera się i odwozi siebie do pracy a ewentualne dzieci do przedszkola.
Tak jest statystycznie najczęścej.

Ja mam inaczej.
Ja się budzę po świętach  i nie wiem jak się nazywam.

Właśnie skończyłam walkę z watrakami, moją wojnę herosów. Prawie tydzień podnoszena z podłogi majtek, skarpetek, zabawek, spodni, jedzenia, kredek, jedzenia, lego, jedzenia , majtek, skarpetek.... Nie myślcie, że na placu boju jestem sama.
Jest nas dwoje.
Jesteśmy jak Avengers.  Nie. Jak Strażncy Galaktyki. Piotrek to Star Lord, ja to Gamora. Szkoda że jestem zielona, ale w sumie, zgrabna ze mnie babka, więc nie ma co narzekać. W kazdym raze wędrujemy po uniwersum naszego domu i walczymy. Głównie z bałaganem. Ale ! nie mamy chyba szans.  Rozumiecie- dwójka na piątkę.
Nie czytam blogów parentingowych już od kilku lat.
 To co działa przy dwójce czy trójce dzieci u nas nigdy nie sprawdza się. Jeszcze w tej specyficznej konfiguracji. Pięciu małych facetów.
Wszystko u nas jest inaczej.
Oczywiście, ktoś powie że jesteśmy nie rozsądni i na za wiele tym urwisom pozwalamy.
Ktoś inny powie że są totalnie nie wychowani.
Jeszcze inny określi nasze dzieci jako brudasy.

Ale to nic.
Ja ich lubię, bo staram się widzieć to co będzie a nie koniecznie to co jest :D

Bo tak :


Są brudni, bo biegają całe życie po podwórku z kijami, w lecie w zimie, jesienią. Bawią się w budowanie statków, przybijają gwoździe i skaczą po błocie. Dzięki temu rozwijają kreatywność, wyobraźnię, pracę w grupie i swoją sprawność. Mój 8 letni syn potrafi i wbijać gwoździe, nie boi się lekkich skaleczeń, pamięta o odkażeniu rany i że ból zaraz przejdzie. Gdy podczas budowania zrobi sobie krzywdę, przytulę brudasa i  powiem mu - sorry kolego to naturalna kolej rzeczy. Możesz nie bawić się młotkiem i nie mieć ran albo bawić i prędzej czy późnej ubijesz paluch.  Więc pozbieraj się i leć budować dalej. I następnym razem uważaj :)


Są głośni, bo muszą wciąż się przekrzykiwać - jest ich w końcu piątka :D Są zwinni i wciąż biegają. Potrafią godzinę ! biegać po domu w koło ( mamy tak skonstruowany parter że można chodzić wkoło : przedpokój kuchnia salon- na Instagramie czasem to pokazuje na filmikach więc zapraszam Was tam) Jak ktoś nie jest przyzwyczajony to wymięknie. Ale co? Mam im kazać siedzieć w miejscu, gdy ch nosi? Nie mogę bo to się zawsze źle kończy :D

Sami robią sobie płatki i kanapki. Są zaradni i umieją zrobić tosty, gofry, jajecznicę. To więcej niż Piotrek. Okej, kuchnia potem wygląda TRAGICZNIE ale, chyba lepiej żeby umieli gotować, prawda? Mój Piotrek nie umie i strasznie mnie to wkurza. Więc dzieci uczę od małego, żeby jako 40 latka mieć już spokój i żeby synowie mi gotowali.

Chłopcy mogą wiele w domu i stąd ten chroniczny bałagan.
Robią domki z kartonu, kleją klejem na gorąco, ciągle rysują i wciąż coś tworzą. Wszystko w salonie, przy stole, obok nas, w końcu jesteśmy dla nich i dom jest dla nich a nie na odwrót. A jest ich czwórka, więc nawet jak sprzątają po sobie chociaż częściowo, to bałagan jest ma-sa-kry-czny. Więc oni kleją, wycinają, my chodzimy i podnosimy, papiery, koraliki, kleje  i nożyczki.
Jak Strażnicy Galaktyki.
Obecnie mamy misję - Saved Rysio- czyli nasze rodzicielskie radary oczne muszą wyłapywać wszystko co małe żeby nasz dziewięcio miesięczniak nie zjadł czegoś dziwnego.

Ale wiecie Strażnicy Galaktyki to jest zajebsty film, więc warto się namęczyć. 

Ostatnio ( a dokładne w tą nedzelę, podczas obiadu, między zupą a drugim daniem) wymyśliłam coś super.
Spontanicznie, z zaskoczenia ogłosiłam, że każdy w tej chwili leci i szuka w domu na podłodze, w łóżku pod łóżkiem,  wśród zabawek etc, swoich ubrań. I będziemy liczyć. Zwycięzcą zostaje ten z największą ilością betów rozniesionych po chacie. Zwycięzca bierze wszystko. I sprząta :D Taki nalot jak na obozach harcerskich bardzo im się spodobał. Piotrkowi mniej, bo niestety przegrał. Miał jednak szczęście bo większość ubrań była brudna więc wystarczyło je włożyć do pralki :D

Ja jako jedyna baba mam momentami dosyć. Wiecie, tylko Star Wars, Lego, głupie żarty, bijatyki i inne głupoty. Nie rozumiem ich świata w ogóle ( jak można godznę biegać wkoło? Właśne patrzę na mojego syna który biega odkąd przyszedł ze szkoły  i naprawdę nie rozumem tego :D)
Mam dużo prania ale nie prasuje  rzadko składam porządnie.

Dużo czytam, dużo siedzę na Instagramie, piję dużo kaw w Ikei, ciągle coś remontuje i piszę bloga. No i mam pięciu synów. Czasami myślę co bym robiła, gdybym ich nie miała.
I nie wiem sama.

....................................

Napsałam ten post dla Was, bo prosiliście od dawna ,ale dajcie koniecznie znać co Was interesuje, co Wam opisać? Piszcie w komentarzach albo na Instagramie.
Nie spodzewałam się że będziecie ciekawi życia domowego, ale jak widać myliłam się:) Ankieta na Instagramie nie pozostawiała złudzeń- dzięki <3

 Obiecuję chwilowo więcej lajfstajlu po naszemu, szczególnie teraz póki do ferii mamy zastój w remontach.
A dla moich czytelników typowo wnętrzarkich - nie martwcie się, nie będę nagle blogującą mamusią. Daleko mi do tego, oj dalekooo :D



Ps. Jak ktoś jeszcze nie ma Insta to niech zakłada i mne obserwuje bo jest tam śmiesznie!
>instagram Oli <