Moje drzwi sypialniane, czyli jak pewna wizja staje się rzeczywistością.

Jak samodzielnie odnowić stare drzwi?

Potrzebna jest farba i wizja.

I historia pewnego zdjęcia.

Na zdjęciu nic tylko jakieś drzwi i klamki.

Ale to był TAKI moment. Wiecie, jeden z tych, kiedy wiesz że nikt prócz twojej przyjaciółki cię nie rozumie. Kiedy wiesz, że nikt nie wie o co kaman i czemu miziamy drzwi starego kościoła w Chorwacji.

Jeszcze całkiem nieświadome trendu na #greenisthenewblack.
Bo wiecie, nie chodzi o to że się nagle nawróciłyśmy, bo to już się wydarzyło, wiele lat temu, ale...
Ale...
Kościół.
I drzwi.
Zewnętrzne są zielone, mchowe, głębokomorskie, jak dawno nie zmieniana woda w akwarium u brata.
A wewnętrzne łososiowe, różowe,pudrowe...
Jak moje dopiero co położone płytki w kuchni.
Zakochałyśmy się w całym kościele, ale w tym połączeniu barw w szczególności.

Wiec, podczads gdy nasi mężowie robili zdjęcia dzieciom i próbowali nie utopić ich w zatoce, my podziwiałyśmy kościół.
I te dzwi.
TE kolory!

Widzicie, na tym zdjęciu jest cały trend tego roku.

Łososiowo- różowy, głęboki zielony i złoty.

Nie trzeba czytać gazet wnętrzarskich i można wytrzymać dwa tygodnie bez Pinterest, gdy się ma takie naturalne wyznaczniki dizajnu w koło siebie. Wystarczy tylko spacer z przyjaciółką po Chorwackich wyspach z oczami szeroko otwartymi i już człowiek WIE.

Historia ze zdjęciem jest tylko ckliwą historią a wakacje jak to wakacje- lubią się kończyć.

Wróciłam więc do naszej podkrakowskiej wsi, w amoku wrześniowo remontowym nie pamiętałam o zielonych drzwiach. Oczywiście, gdzieś w między czasie, między jednym a drugim obranym ziemniakiem, miedzy praniem i suszarkowaniem go, między odrabianiem lekcji a spacerami do spożywczaka, udało mi się zobaczyć na Instagramie kuchnie cudownej Karoliny z aletuladnie .

(W ogóle Karolina to fest babka, pomalowała swój lacobel w kuchni. Nie wiem jak mam to opisać, naprawdę, ale jest Ona dla mnie przykładem że DA SIĘ wszystko jak się jest uzależnionym od wnętrzarskiego rauszu )

I to zdjęcie wstrząsnęło mną tak, że żaden ziemniak już tego dnia nie został obrany, pranie nie weszło do suszarki a lodówka była pusta bo nikt nie poszedł do sklepu.

Bo ja miałam w głowie tylko tą jedną myśl:

Karolina pomalowała swój kuchenny lacobel na ZIELONO.

I wiecie jaki to był zielony?

Mój!

Napisałam więc do Karoliny ,co to za numerek się kryje za tą przepiękną barwą i że ja KONIECZNIE chcę tą farbę.

I wiecie co?

Ona mi ją sprezentowała.

Więc nie mogłam potem spać przez tydzień.

I w końcu w pewien deszczowy poranek, po zaprowadzeniu dzieci do szkoły udało nam się spotkać i miałam ją! Moją farbę!

Tego samego wieczora pomalowałam drzwi.

No. Tak pokrótce.

A tak dokładnie to...

Jak odnowić stare drzwi

znajdź stare drzwi.

zaopatrz się w wałeczek gąbkowy, kuwetę, papier ścierny o wysokiej gramaturze ( 100, 80 ) oraz szpachlę do drewna i małą szpachelkę

zaopatrz się w farbę i podkład. ( ja miałam farbę od Karoliny, Ty możesz kupić w sklepie, np taką ) Najlepiej w farbę akrylową, lecz lepszej jakości, (ta Tikkurila świetnie póki co się sprawdza) lub jeżeli masz możliwość wynieść drzwi lub siebie poza dom możesz malować olejną ( łazienkowe drzwi mam potraktowane olejną farbą i ma mimo wszystko lepsze właściwości antyobijaniowe)

zdejmij drzwi z framugi. Będzie łatwiej :) W zależności od rodzaju użytej farby poproś męża/chłopaka/ brata/ syna by wyniósł je na podwórko lub np do przestronnego pokoju w domu.

zaszpachluj te ubytki, których nie chcesz znać po pomalowaniu, niektóre możesz zostawić, w końcu to stare drzwi, niech będzie czuć to mięcho.

Poczekaj jak szpachla zaschnie i zeszlifuj ją na gładko.

Przeszlifuj delikatnie całe drzwi

Pomaluj drzwi podkładem, poczekaj aż wyschnie

Pomaluj drzwi farbą, rób to tyle razy ile wymaga Twoja natura, ja nałożyłam trzy warstwy.

Stosując ten sam schemat pomaluj i futrynę ( lub nie- może masz inny pomysł, to bardzo fajnie)

Poproś kogoś o wstawienie drzwi na miejsce

Ciesz się nowymi- starymi drzwiami.

Mniej więcej w takim kluczu pracowałam.
W międzyczasie zajmowałam się dziećmi i migrowałam z pokoju do pokoju.
Starałam się Wam porobić kilka zdjęć, bo wiadomo, z tego żyje bloger wnętrzarski, że robi foty i je na blog wrzuca, lecz niefortunnie, malowanie pochłonęło mnie tak, że fotografowałam tylko telefonem.
Więc wybaczcie.
I oglądajcie.

Zaczęłam w dzień, kontynuowałam nocą, wymieniłam szybkę na pleksi 9 kupiona już dawno czekała na wstawienie ), później dwa dni jeszcze malowałam " na ostatnią warstwę" .

W sumie trzy dni, oczywiście nie non stop, mając 5 dzieci, męża i kota- wynik spoczko.